Introduction

Table Stories

Een tafel die verhalen vangt, verzamelt, vervreemdt en uitbeeldt.
Bijna iedereen heeft zo’n tafel thuis staan. Een eettafel waar we eten, we hebben gezelschap, we werken, we maken huiswerk, we doen niets en we vangen verhalen aan eettafels. We ontwikkelen en creëren gewoontes aan tafel, handelingen die normaal worden bevonden in ons dagelijks ritme, we plaatsen objecten op deze tafel die volkomen logisch zijn en reageren op onze omgeving rondom de eettafel. Maar wat als deze objecten, verhalen en de mensen aan deze tafel eigenlijk volkomen onlogisch zijn?

De relatie tussen de mens en het object is een bijzonder iets, want hoe komt men aan deze relatie en hoe voelt men zich in deze relatie? Wat gebeurd er wanneer deze relatie veranderd en er dus een vervreemde situatie ontstaat. Mijn eettafel in mijn woonkamer is een voorbeeld van een vervreemde voorstelling. Ik verzamel mensen, verhalen en objecten aan mijn tafel, ik observeer en schrijf ze op. In mijn hoofd, in mijn schrijfsels en tekeningen worden deze verhalen vervreemd. Ik wil de toeschouwer mijn verhalen laten ervaren waardoor er een nieuw verhaal voort gezet wordt.

Ik heb een installatie gemaakt waarin de eettafel centraal staat. Bij het aanschouwen van de tafel probeer ik de vorm en ook de betekenis van herkenningspunten ter discussie te stellen. Dit doe ik door middel van door het vervreemden van objecten, veranderen van de betekenis, een relatie creëren die niet relevant is tussen de objecten en door te spelen met de relatie van de mens met een object.

Afgelopen maanden heb ik vrienden, familie en vreemden uitgenodigd voor een gesprek aan mijn eettafel. Uiteindelijk heb ik deze verhalen gedocumenteerd en dus zo danig aangepast tot mijn eigen verhaal. De aanleiding voor dit project kwam uit een eerdere fascinatie voor vervreemde voorstellingen binnen een woonkamer en/of eetkamer. Na het lezen van de theorieën van Emmanuel Kant, met nadruk op zijn werk ; 'Ding An Sich', ben ik zelf opzoek gegaan naar de grenzen tussen het kennend subject en de werkelijkheid.

Niet ik als kunstenaar maar de deelnemers aan mijn tafel zijn de schrijvers, ik ben de editor. Wat kan je verwachten? Een installatie waar dagelijkse objecten, manifestaties en rituelen worden vervreemd.

Binnen mijn installatie ga ik spelen met de verhalen die aan de eettafel gevangen worden, met de vorm van de eettafel zelf, met het perspectief vanuit de mens naar zo’n eettafel. Tijdens de installatie kan men aanschuiven en deel worden van het verhaal. Het blijft een oneindige tafel van verhalen.

Ik wil men laten nadenken over hun dagelijkse rituelen, handelingen en de objecten die plaatsvinden aan een tafel en hoe absurd bepaalde situaties zijn of ontstaan door een andere perceptie en herinnering erop toe te passen.

Mijn researchvraag is ; What happens when a dining table actually isn’t a dining table but a absurd translation of a dining table?